Μαγούλα Καρδίτσας
Βρισκόμαστε
στη βορινή άκρη τού χωριού Μαγούλα της Καρδίτσας, μέχρι πρότινος και
Φανάρ-Μαγούλα. Εκεί συναντάμε τη λεγόμενη “Καμάρα”, ένα δίτοξο γεφύρι -με
ανακουφιστικό παράθυρο στο μεσόβαθρο- πάνω στην παλαιά κοίτη τού Μπλιούρη
(Πάμισος). Εξυπηρέτησε στην τουρκοκρατία τον δρόμο Φαναρίου-Τρικάλων μέσω
Τρανών Καλυβίων.
Παμπάλαιο το
γεφύρι, αλλά ιδιαίτερος ο ρόλος του στην κοινωνική ζωή των κατοίκων. Λοιπόν,
συνηθίζουν μέχρι ακόμη και σήμερα θέλοντας να πουν “ο …τάδε πέθανε”, να
το λένε με την έκφραση “ο …τάδε πέρασε την καμάρα”. Γιατί;
Το νεκροταφείο
τους στέκει στην απέναντι απ’ το χωριό όχθη του ποταμού. Έτσι, για την ταφή,
έπρεπε αναγκαστικά να περνούν τον νεκρό πάνω απ’ την καμάρα, κάτι που
εξακολουθεί να συμβαίνει έως και σήμερα, παρ’ ότι δίπλα υπάρχει πια άλλος,
σύγχρονος δρόμος με τσιμεντένια γέφυρα. Φαντάζει έτσι τουλάχιστον περίεργη η
εικόνα της νεκροφόρας να “χτυπιέται” πάνω στο ανώμαλο καλντερίμι του παλιού
γεφυριού -και η έκφραση παραμένει..!
Η έκφραση
παραμένει, ομολογουμένως ασυνήθιστη, που, διανθισμένη με περισσότερες
λεπτομέρειες περίεργων δρώμενων, αναπόφευκτα γεννάει συνειρμούς. Ακούμε πως «…
όταν περνούσαν τον νεκρό επάνω από την καμάρα, για το νεκροταφείο, αυτοί που
μετέφεραν στους ώμους τους το νεκροκρέβατο (σεντούκι), τέσσερις άνδρες,
πρόσεχαν πάρα πολύ να μη κουνήσει το κεφάλι του ο πεθαμένος, γιατί τότε θα
ακολουθούσε και άλλος θάνατος συγγενή του. Καθώς δε το φέρετρο (τόλεγαν και
κάσσα) περνούσε επάνω από την καμάρα, οι γυναίκες συγγενείς του νεκρού έριχναν
στο νερό του ποταμιού ένα από τα προσωπικά πράγματα του νεκρού. Άλλοι λένε για
να πάρει το ποτάμι τις αμαρτίες του νεκρού, κι άλλοι λένε για να μη ξανάρθει
θάνατος στο σπιτικό του».*
_________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου