Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Το γεφ. της Άρτας στο χορό του Στέγκου




Άμπλιανη Ευρυτανίας

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΣΤΕΓΚΟΥ


Ντοκιμαντέρ (2005)
Σκηνοθεσία: Σπύρος Μαντάς
Παραγωγή: Αρχείο Γεφυριών Ηπειρώτικων (ΑΓΗ)



♫ ♪
Χίλιοι μαστόροι δούλευαν -μάτια, άι ματά(κιa),
στης Άρτας το γεφύρι -ματάκια λιγουμέ(να)...



Σ
την Οξιά της Ευρυτανίας -ψηλό και άγριο βουνό-, 62 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το Καρπενήσι, βρίσκεται η Άμπλιανη -υψ. 1225 μ.-, χωριό ανέκαθεν κτηνοτροφικό με ρίζες στα βυζαντινά χρόνια...

Κάθε 26 Ιουλίου, της Αγίας Παρασκευής, το χωριό γιορτάζει. Οι κάτοικοι, όπου κι αν έχουν διασκορπιστεί, έρχονται για το χορό του Στέγκου! Πρώτα στην εκκλησία να περιφέρουν την εικόνα, κι ύστερα στο χοροστάσι, όπου θα τραγουδήσουν και θα χορέψουν το "γεφύρι της Άρτας". Ήταν και είναι μια ευκαιρία για αντάμωμα.





Ο χορός στον “Στέγκο” και το αντιφωνικό μεταξύ ανδρών και γυναικών τραγούδι -πάντα με τσακίσματα και πολλές επαναλήψεις- συνεχίζονται μέχρι αργά το βράδυ. Ο “Στέγκος” είναι ακριβώς το μέρος όπου, κάποτε, ένα ντόπιο γεροδεμένο παλικάρι πάλεψε με στοίχημα και νίκησε τον απεσταλμένο του πασά των Ιωαννίνων. Από τότε -λένε- σταμάτησαν όχι μόνο οι φόροι αλλά και να στέλνονται νεαρά κορίτσια στο χαρέμι.

Ίσως, λοιπόν, στο συγκεκριμένο περιστατικό -ποιος ξέρει;- να κρύβεται και η αφετηρία τούτης της γιορτής, οι πολλοί ανεξήγητοι πια συμβολισμοί της. Πάντως, έτσι ή αλλιώς, θα συγκινεί πάντα, θα επαναφέρει στο χωριό του κάθε Αμπλιανίτη...



 
ΒΙΝΤΕΟ

Χίλιοι μαστόροι δούλευαν στης Άρτας το γιοφύρι.
Ολημερούλα δούλευαν, το βράδυ γκρεμιζόταν.
Πουλάκι πήγε κ’ έκατσε δεξά απ’ την καμάρα∙
δεν ελαλούσε σα πουλί, σαν τ’ άλλα τα πουλάκια,
παρά λαλούσε κ’ έλεγε μ’ ανθρώπινη κουβέντα:
-Μαστόροι μ’, τι παιδεύεστε και τι χασομεράτε∙
αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο καμάρα δεν στεριώνει,
κι όχι άνθρωπο, ούτ’ άνθρωπο, ούτε κι απ’ την αράδα,
παρά του πρωτομάστορα την όμορφη γυναίκα.
Τ’ άκούσε ο πρωτομάστορας και ράγισ’ η καρδιά του.
-Έλα, κυρά, μαστόρισσα, σε θέλει ο μάστοράς σου.
-Τι έχει ο πρωτομάστορας κι είναι βασανισμένος;
-Το δαχτυλίδι του ’πεσε στη μέση στη καμάρα
και ποιος θα μπει και ποιος θα βγει το δαχτυλίδι να ’βρει;
-Εγώ θα μπω κι εγώ θα βγω το δαχτυλίδι να ’βρω.
Κι ώσπου να μπει κι ώσπου να βγει η κόρη στην καμάρα,
ο ένας παίρνει το μυστρί κι ο άλλος παίρνει λάσπη,
παίρνει κι ο πρωτομάστορας βάζει χρυσό λιθάρι.
...........................................................................



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου