Του Γεφυριού της
Άρτας
Παραλλαγή από τα Πεστά Ιωαννίνων
Τ
|
α Πεστά βρίσκονται 26 χλμ νότια των Ιωαννίνων, στα ριζά της
πρώτης κορυφής του βουνού Μπράνκο του Μακροβουνίου.
Ελάχιστα στοιχεία σώζονται από την
ιστορία τους, που έγιναν περισσότερο γνωστά από την ελληνοτουρκική μάχη της 29ης
Νοεμβρίου 1913 που οδήγησε στην πτώση της τουρκοκρατούμενης έως τότε
πρωτεύουσας της Ηπείρου.
Πάντως λέγεται πως το όνομα
προήλθε από κάποιον Μοπέστα που είχε το χωριό τσιφλίκι του.
Μαζί με άλλα εννέα χωριά
συγκροτούσαν μια ανθρωπογεωγραφική ενότητα αποκαλούμενη Κατσιαουνοχώρια.
Κατά τον Π. Αραβαντινό το 1856
είχε 15 Χριστιανικές οικογένειες, ενώ κατά τον Ι. Λαμπρίδη το 1880 «το χωριό
Πεστά αριθμεί 10 οικογενείας εν λιτότητι μεν άνευ όμως δυσχερείας διαβιούσας».
Το τραγούδι "του γεφυριού της Άρτας" οι κάτοικοι το τραγουδούσαν και το χόρευαν τις μέρες του Πάσχα. Χωρίζονταν σε
δύο ομάδες και το έλεγαν αντιφωνικά, απαντώντας η μία στην άλλη.
Το καταγράψαμε -ηχογράφηση και
μαγνητοσκόπηση- στις 3 Μαίου του 2008.
Τραγούδησαν:
Δημήτρης Μελάς, Γρηγόρης
Κατσάνος, Γιώργος Παπάς, Γκόλφω Παπά, Μιχάλης Τάτσης, Μαρία Πιάνου, Ειρήνη
Ζυγούρη, Κυριακούλα Μελά, Ελένη Σπυράκη και Ηρακλής Πιάνος.
Το χόρεψαν, όπως παλιά, στο προαύλιο της κεντρικής εκκλησίας
τους, της Παναγίας, στη συνοικία Καράκας.
♫ α΄ ομάδα: Σαράντα πέντε
μάστοροι -ματάκια…
β΄ ομάδα: Σαράντα πέντε μάστοροι
-ματάκια…
α΄ ομάδα: Σαράντα πέντε μάστοροι
κι εξήντα μαθητάδες
κι εξήντα μαθητάδες…
β΄ ομάδα: Σαράντα πέντε μάστοροι
κι εξήντα μαθητάδες
κι εξήντα μαθητάδες…
Μαγνητοσκόπηση-Ηχογράφηση
Σπύρος Μαντάς
Αρχείο Γεφυριών Ηπειρώτικων (ΑΓΗ)
Σπύρος Μαντάς
Αρχείο Γεφυριών Ηπειρώτικων (ΑΓΗ)
Σαράντα πέντε
μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
γιοφύρι εστεριώνανε
στης Άρτας το ποτάμι
Ολημερίς το χτίζανε
το βράδυ εγκρεμιζόταν
Μοιρολογούν οι
μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες.
Αλίμονο στους κόπους
μας, κρίμα στις δούλεψές μας
ολημερίς να χτίζουμε
το βράδυ να γκρεμιέται.
Πουλάκι πάησε και
έκατσε στη μεσιανή καμάρα.
Δεν κελαηδούσε σαν
πουλί μηδέ σαν χελιδόνι,
μόν’ κελαηδούσε κι
έλεγε, ανθρώπινη λαλίτσα:
- Αν δε στοιχειώσετ’
άνθρωπο γεφύρι δε στεριώνει,
και μη στοιχειώσετ’
ορφανό, μη ξένο, μη διαβατη
παρά του πρωτομάστορα
την όμορφη γυναίκα
……………………………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου