Έτσι στο θάνατο επιστρέφει ήσυχη
Το αίμα της να δώσει πίσω, την ψυχή της
Μες στο σκοτάδι που φωλιάζει η ζωή
Εκείνος που την έχτισε
Αυτός θα ονομάσει τη σφαγή
(Άλλως φρικιά στη σκέψη της)
Ότι, στη θέλησή του κλίνοντας
Το βλέμμα και το γόνυ, κατέβηκε
Στη ρίζα της καμάρας
Γυρεύοντας να δώσει πέρασμα
Σ’ όσους δεν έχουν κι ατενίζουν
Με φόβο ανάμεικτο και δάκρυα το ποτάμι
Θανάσης Χατζόπουλος (Ο εξ αίματος νεκρός,
1999)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου