Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

√ Mιλάνε τα πετρογέφυρα σήμερα;




















Μ
ιλάνε τα πετρογέφυρα σήμερα; Νομίζω πως μάλλον αλλιώς θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα. Αν ακούμε εμείς τι λένε τα γεφύρια...

Αυτά, γέροι πια, εξακολουθούν να φλυαρούν, αλλά σοφά θα έλεγα. Αν θέλετε, σήμερα μας προσκαλούν, κυρίως, να μη βαλτώσουμε, να περάσουμε στις απέναντι όχθες όπου ο καθένας μας μπορεί να βρει αυτό που επιθυμεί, να επιδιώξει αυτό που επιθυμεί. Το θέμα είναι να τα διαβούμε τα γεφύρια. Πιστεύω δηλαδή, πως, σαν ποιήματα που είναι τα ίδια, έχουν πει, αιώνες πριν, αυτό που υπονόησε ο Καβάφης με την “Ιθάκη” του. Παραδεκτό πια από όλους πως έχουμε να κάνουμε με σύμβολα…

Από την άλλη μεριά, όντας μνημεία, φέρουν μνήμες απ’ το παρελθόν που μπορούν να προτείνουν ανθρώπινους τρόπους για το μέλλον...

Να γίνω πιο σαφής, αναφέροντας μία παράμετρό τους. Πρόκειται για έργα ανθρώπων, οι οποίοι, μην έχοντας τα απαραίτητα μέσα, τις πολλές γνώσεις, δεν ξέπεσαν ενεργώντας αλαζονικά. Απεναντίας, οι λαϊκοί μαστόροι -γι’ αυτούς μιλάμε- συμβιβάστηκαν σοφά με τις επιταγές του περιβάλλοντος και έφτιαξαν ό,τι έφτιαξαν  -ζεύξεις που εξακολουθούμε να θαυμάζουμε ακόμη και σήμερα που γεφυρώνονται θάλασσες!!.

Τα γεφύρια λοιπόν, όντας ακριβώς έργα έντιμου συμβιβασμού με τη φύση, έχοντας προεκτείνει ουσιαστικά τη φύση, κάλυψαν τη συγκεκριμένη ανάγκη -διέλευσης των ποταμιών- με θετικό πρόσημο ψυχικά. Μην το υποτιμούμε αυτό. Χρήσιμα σε πρακτικό επίπεδο, αλλά, ταυτόχρονα, και χωρίς να ενοχλούν αισθητικά. Νομίζω πως ένας τέτοιος συνδυαστικός στόχος είναι ζητούμενο στην εποχή μας και τα πετρογέφυρα συνιστούν, αποτελούν, ένα καλό μοντέλο…

Σπύρος Μαντάς
3.11.2017





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου