Γεφύρια και λευκώματα

Τ

α Πέτρινα Γεφύρια αξίζουν μια παραπέρα μεταχείριση από την απλή -όσο καλή κι αν είναι αυτή- φωτογράφηση. Γιατί έχουν μυστικά που η κάμερα και η επιδεξιότητα του χειριστή της δεν μπορούν να εστιάσουν. Μάλιστα, όσο καλό είναι το κάδρο της ένταξής τους στο περιβάλλον, τόσο περισσότερα ερωτήματα γεννούν στον απλό θεατή. Για να αλλάξει λοιπόν ο τελευταίος σε αναγνώστη -όχι μόνο λανθασμένων κατά κανόνα λεζαντών-, θα πρέπει ο ερευνητής, δικαιώνοντας τούτη την ιδιότητα που φιλοδοξεί να φέρει, να το ψάξει περισσότερο. Διαφορετικά, η τάχα προσφορά του δεν οδηγεί, παρά στο μπούχτισμα και κατά συνέπεια στην αδιαφορία, ίσως και στο κακό των ίδιων των πετρογέφυρων.

Για να το πω και χωρίς περιστροφές, έλεος πια με τα λευκώματα..!

Αφορμή για τούτο το σχόλιο, στάθηκαν κάποιες εκδόσεις που το παράκαναν τελευταία. Γιατί, όχι περιέχουν μόνο φωτογραφίες που, αναπόφευκτο, μετά από λίγο κουράζουν -η συνεχής επανάληψη γρήγορα τον μη μυημένο τον καθιστά αδιάφορο-, αλλά συνοδεύονται και από λαθεμένες λεζάντες ως προς τις ονομασίες των γεφυριών, των ποταμιών που γεφυρώνονται, των χορηγών. Το χειρότερο: μη τεκμηριωμένες πληροφορίες που αφορούν τη χρονολογία κατασκευής, -βαρύγδουπες αλλά όχι αληθινές-,  δημιουργούν μεγάλη σύγχυση, αφού άκριτα αναπαράγονται κυρίως στο διαδίκτυο -στο τελευταίο είμαστε αναγκασμένοι να επανέλθουμε με αφορμή συγκεκριμένο site που, κάτω από το κύρος, με ή χωρίς εισαγωγικά, των δημιουργών του, κάνει πολύ κακό…

Συμπέρασμα, αν θέλετε προτροπή; Το αυτονόητο: για να ενημερώσεις, πρέπει πρώτα να ενημερωθείς.

Υπάρχει στο Blog μας ανάρτηση με:

Α) Όλα τα βιβλία και Ανάτυπα (αυτοτελείς εκδόσεις), κατά χρονολογία έκδοσης, που έχουν κυκλοφορήσει για τα πέτρινα γεφύρια της Ελλάδας. 

Β) Μερικά Άρθρα - Μελέτες σε βιβλία και περιοδικά με εκτεταμένη και κυρίως επιστημονική αναφορά στο θέμα (δεν κυκλοφόρησαν σε Ανάτυπα).

Γ) Διπλωματικές εργασίες, εκτός εμπορίου, που έγινε δυνατό να εντοπιστούν.

Πιστεύουμε πως όλα τούτα, για τον υποψήφιο -σοβαρό- ερευνητή των πετρογέφυρων,  μπορούν να αποτελέσουν αληθινά εργαλεία για να δώσει κάτι τουλάχιστον το αξιοπρεπές.

   Από εκεί και πέρα, αυτός που πραγματικά αγαπάει το αντικείμενο θα βρει το δικό του τρόπο προσέγγισης ενός μνημείου που -το ξαναλέμε- η αξία του βρίσκεται στο περιεχόμενό του, όχι μόνο στη θέα του, όσο κι αν η τελευταία είναι ελκυστική. Και το περιεχόμενο, τα χιλιάδες μυστικά του, δεν φωτογραφίζονται…

Σπύρος Μαντάς
18/10/2013

Υστ.

Στον κατάλογο περιλαμβάνονται και τα βιβλία που έγιναν αφορμή για το σχόλιο. Μακριά από εμάς η όποια επιλογή (ουσιαστικά λογοκρισία).  Τελικός κριτής είναι -πρέπει να είναι- ο ίδιος ο αναγνώστης. Σε τελευταία ανάλυση, ο κάθε συγγραφέας με την υπογραφή του αναλαμβάνει και την ευθύνη.

Βλέπε ανάρτηση με βιβλιογραφία / κλικ   ΕΔΩ